In deze tijd wordt het dagelijks leven beïnvloed door het coronavirus SARS-CoV-2 en de ziekte COVID-19 die het virus veroorzaakt. Het covidvirus heeft echter ook invloed op onze taal. Zo zijn er nieuwe woorden ontstaan en hebben bestaande woorden een extra betekenis gekregen. Onlangs wees iemand me op het coronawoordenboek van de Taalbank, waarin deze nieuwe woorden worden verzameld. Lees verder »
Eind vorige maand had ik al een tekst geschreven over boodschappen doen in coronatijd. Maar nog voordat ik dat blog kon publiceren, zag de wereld van het boodschappen doen er alweer heel anders uit. Dus is de tekst van dit blog toch weer flink op de schop gegaan. Lees verder »
In deze tijd, waarin we geconfronteerd worden met een nieuwe werkelijkheid van met name thuiszitten, is het bijna onvermijdelijk dat er een moment van reflectie komt. Onlangs had ik zo’n moment. Vanuit het niets stond het ineens voor mijn neus. Dat is misschien dan toch een nadeel van het mooie weer van nu: je zet makkelijker een raam open en voor je het weet vliegt er iets door naar binnen waar je niet op zat te wachten. Lees verder »
Ongeveer een half jaar geleden heb ik een verhaal geschreven voor de jaarlijkse verhalenwedstrijd van uitgeverij Letterrijn. De opdracht was op zoek gaan naar de duistere kant van de mens en een verhaal te schrijven vanuit het perspectief van een dader. De opdracht was geïnspireerd op de tv-serie Criminal Minds. Aangezien elke aflevering begint of eindigt met een citaat, was onderdeel van de opdracht om een citaat te zoeken bij het verhaal.
De wedstrijd sprak me direct aan. Een duister verhaal schrijven moest toch te doen zijn. Ik kreeg verschillende ideeën, waarvan ik er een paar samenvoegde en zo ontstond het verhaal ‘De Strandvogel’. Na het verwerken van de opmerkingen van mijn twee proeflezers, stuurde ik het verhaal eind april in. Lees verder »
Er komt een tijd dat mensen gaan vragen waar je was tijdens de Grote Stroomstoring van 2015, toen Noord-Holland werd teruggeworpen in de tijd en men moest overleven zonder elektriciteit. Als antwoord op die vraag, zal ik zeggen dat ik midden in het rampgebied zat, vol spanning, wat van het elektriciteitsnetwerk niet kan worden gezegd. Lees verder »
Mijn eerste verhaal van 2015 is af. Het is mijn inzending voor een schrijfwedstrijd met als opdracht het schrijven van een monoloog vanuit iemand die een psychische aandoening heeft. Die aandoening kreeg je toegewezen door de organisatie. Nu ik erover nadenk is dat best efficiënt. Je vult op een formulier op een website je naam en e-mailadres in en even later ligt je diagnose in de mailbox. Zo kreeg ik te horen dat ik claustrofobie heb, oftewel engtevrees. En dat terwijl ik best een spookhuis durf te bezoeken en ik een horrorfilm op zijn tijd best kan waarderen. Lees verder »