Terug naar de Waterleidingduinen

Zaterdag 18 juli ben ik voor het eerst in jaren weer in de Waterleidingduinen geweest. Toen ik in Zandvoort woonde, was ik daar zo en ging ik er regelmatig wandelen. Maar sinds ik ben verhuisd, vergt het meer tijd om er te komen en met een mannetje van 2 jaar oud in huis, zoek ik de wandelmomenten toch iets dichter bij huis. Tot afgelopen zaterdag dus.

Met het hele gezin zijn we naar de ingang aan de Zandvoortselaan gereden. Voor mijn zoontje was dit de eerste keer dat hij er überhaupt was en ook hij genoot ervan, zij het op een andere manier dan wij. Voor mij voelde het weer als vanouds en vol goede moed liepen we een van de mij bekende routes, totdat vrouwlief me vroeg hoe lang we nog zouden lopen. Mijn inschatting van de volledige route was nog zeker anderhalf uur.

Toen werd ik er echter op gewezen dat de kleine maar korte beentjes heeft en al wat vermoeider begon te raken. Dan zouden we dus nog wel een uur langer onderweg zijn en dat kwam niet helemaal uit met de andere plannen voor de dag. En dus keerden we maar weer om en liepen rustig naar de auto. Voordat we daar aankwamen hebben we nog even wat gedronken met een lekker stuk gebak erbij. Zo vonden we de calorieën die we onderweg waren kwijtgeraakt weer eenvoudig terug…

Foto’s van de Waterleidingduinen (18-07-2020)

Het spreekt voor zich dat ik niet met lege handen de Waterleidingduinen in ben geweest. Behalve dat ik af en toe mijn zoontje vasthield, had ik ook regelmatig mijn camera in mijn handen. Een selectie van de foto’s vind je hieronder.

Plaats een reactie