Lieve Ukkie

Lieve Ukkie,

Soms krijgen verhalen die je hoort of leest ineens een andere betekenis en worden ze voor jou een uiting van de werkelijkheid. Zo luidt een bekend verhaal dat slechts zes woorden lang is: “For sale, Baby shoes, Never worn”.  Het verhaal wordt toegeschreven aan Ernest Hemingway, al is het onzeker of hij het ook echt geschreven heeft.

We kunnen hem niet meer vragen hoe het nu zit, net zo min als dat wij ooit een verhaal aan jou kunnen voorlezen. Je grote broer is in ieder geval dol op boekjes en we zagen al voor ons dat jij dat ook zou worden. Tussen dromen en werkelijkheid kan echter een groot verschil zitten. Dat hebben we vorige week weer eens gemerkt.

Mama had een paar weken geleden wat licht bloedverlies. Daarna bleef ze echter misselijk, dus voor ons wees niets erop dat jij er niet meer was. Totdat we een week geleden voor de eerste echo naar de verloskundige gingen. Voor de eerste keer zouden we jou te zien krijgen, veilig in mama’s buik. Maar de echo was leeg. Jij was -samen met onze toekomstdromen over jou- stilletjes vertrokken. Waar je grote broer over een paar dagen twee jaar oud wordt, heb jij nog geen twee maanden in mama’s buik bestaan.

Om het verliezen van jou een plekje te geven, heb ik -in de geest van het zeswoordenverhaal waar ik dit verhaal mee begon- ook een aantal verhalen van zes woorden geschreven. Dit noemt men ook wel “six word stories” of “flash fiction” en in het Nederlands “handpalmverhaal”. Heel veel namen voor een en hetzelfde. Net zoals jij na je geboorte een andere, echte naam zou hebben gekregen. Maar het mocht niet zo zijn. Voor ons ben jij nu voor altijd Ukkie. Nog ongeboren misschien, maar je was toch ons kindje dat nooit mocht bestaan.

Deze verhalen zijn voor jou, lieve Ukkie.

Zes woorden. Kort. Zoals jouw bestaan.

Vol ongeloof starend naar lege echo.

Gezinsuitbreiding treinfanaat vertraagd voor onbepaalde tijd.

We hadden je graag leren kennen.

Een leven dat nooit zou bestaan.

Na heel even, was je weg.

Grote broer blijft toch alleen spelen.

Papa, mama, broer, maar geen jij.

Vrouw wekenlang misselijk. Allemaal voor niets.

Ineens vervlogen onze dromen over jou.

Van blijde verwachting naar lege verwarring.

Je was welkom, maar kwam niet.

Verloren kind maakt coronavirus ineens onbelangrijk

Ukkie. Een litteken op ons hart.

Plaats een reactie