Soms kan het hard gaan met lezen. Vanochtend nog berichtte ik over de moeite die ik had met het tweede boek dat ik las voor de NS Publieksprijs. Het derde boek heb ik vanavond in één adem uitgelezen.
Samenvatting
Lois is een jonge rechercheur Moordzaken, afdeling Noord-Holland Noord. Op het eerste gezicht leidt ze een overzichtelijk even, ze heeft een eigen appartement in het centrum van Alkmaar en een uitdagende, spannende baan. Als op een mistige novemberavond het verminkte lichaam van een man wordt gevonden, worden Lois en haar collega op deze bizarre zaak gezet. De eerste naspeuringen lijken nergens toe te leiden. Het slachtoffer, David Hoogland, was een vrolijke basisschoolleraar met een leuke vriendin en een brandschoon verleden. Niemand kan echter het foldertje van de kunstexpositie van Maaike Scholten verklaren, dat wordt gevonden in Davids broekzak. En wie is Tamara, de vrouw zonder achternaam, die telkens opduikt? Het onderzoek strandt, tot een tweede en zelfs een derde moord nieuwe anwijzingen leveren. Lois weet zich meer en meer te verdiepen in de psychologie van de moordenaar,geholpen door haar eigen moeilijke jeugd en een opbloeiende vriendschap met een psychiater. Kan zij voorkomen dat er nog meer doden vallen?
Beoordeling
En wat kan ik zeggen over het boek? Eigenlijk heb ik in de eerste alinea al een grote hint gegeven: het las lekker weg. In één adem welteverstaan. Een avondje doorlezen en het boek was uit, van begin tot eind. Het was een boeiend verhaal over rechercheur Lois, die een gruwelijke moord probeert op te lossen. Uiteindelijk komt via een aantal wendingen een verrassende dader aan het licht.
Nu moet ik wel zeggen dat ik halverwege het boek, nog voordat duidelijk werd wat er echt speelde, al een vermoeden kreeg. Aan de ene kant is het dan leuk om gelijk te krijgen, maar aan de andere kant is het ook leuk als er dan toch een wending komt waardoor je echt verrast wordt. Desalniettemin vond ik het een goed verhaal, leuk geschreven en het leest lekker weg.
Cijfer
7,5/10